O, ironio!

O, ironio, która stajesz się dźwiękiem piękniejszym od innych dźwięków i obrazem bardziej fascynującym niż inne obrazy. Która stajesz się słowem w moich ustach, sensem w moich uszach. Która ratujesz od samotności nie pozbawiając mnie zacisza odosobnienia.

0 komentarze: